.

Ορισμός υγείας από τον Π.Ο.Υ : Είναι η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας.(Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας Π.Ο.Υ.)

Η Ψυχιατρική είναι  αφιερωμένη στην θεραπεία, στην μελέτη και την πρόληψη των ψυχικών διαταραχών. Ο όρος επινοήθηκε για πρώτη φορά από το γερμανό γιατρό Johann Christian Reil το 1808.

Η ψυχιατρική αξιολόγηση συνήθως περιλαμβάνει μια εξέταση της ψυχικής κατάστασης. Ψυχολογικές εξετάσεις μπορούν επίσης να διεξαχθούν. 

 Ιατρικές εξετάσεις διεξάγονται και σε κάποιες περιπτώσεις ακτινογραφίες ή άλλες νευροφυσιολογικές μελέτες. Η διάγνωση των ψυχικών διαταραχών γίνεται βασισμένη σε κριτήρια που αναγράφονται σε διαγνωστικά εγχειρίδια, όπως το ευρέως χρησιμοποιούμενο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών, το οποίο δημοσιεύθηκε από τον Αμερικάνικο Ψυχιατρικό Συνεταιρισμό, την Διεθνή Κατάταξη Ασθενειών και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.

Η ψυχιατρική θεραπεία περιλαμβάνει διάφορους τρόπους θεραπείας συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων, της ψυχοθεραπείας και μιας μεγάλης ποικιλίας από άλλες θεραπείες, όπως τον διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό. Ανάλογα με την διαταραχή που αντιμετωπίζεται, την σοβαρότητα των συμπτωμάτων και το επίπεδο της μειωμένης λειτουργίας, η θεραπεία μπορεί να διεξαχθεί σε νοσοκομειακή ή εξωτερική βάση. Η έρευνα και η κλινική εφαρμογή της ψυχιατρικής διεξάγονται σε μια διεπιστημονική βάση με την συμμετοχή διαφόρων επιμερών ειδικοτήτων και θεωρητικών προσεγγίσεων.

 Η Νευροψυχολογία είναι κλάδος της ψυχολογίας και της νευρολογίας που στοχεύει στο να κατανοήσει πως η δομή και η λειτουργία του εγκεφάλου σχετίζονται με τους μηχανισμούς της ανθρώπινης σκέψης και με τη συμπεριφορά. Σχετίζεται με τον κλάδο της γνωστικής ψυχολογίας και γενικότερα με τις λεγόμενες γνωστικές επιστήμες. Η γνωστική ψυχολογία μελετά τους γνωστικούς μηχανισμούς πέντε βασικών λειτουργιών του εγκεφάλου: της μνήμης, του λόγου, των εκτελεστικών λειτουργιών, της προσοχής και των οπτικο-χωρικών ικανοτήτων του εγκεφάλου. Κάποιοι ειδικοί μιλούν για τέσσερις λειτουργίες συμπεριλαμβάνοντας την προσοχή στις εκτελεστικές διεργασίες. Όπως και να χει, η προσοχή είναι στενά συνδεδεμένη με τις εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου καθώς και με τη μνήμη.

Γενικότερα, όλες οι λειτουργίες συνδέονται στενά και η απομόνωση μιας και μόνο λειτουργίας συμβαίνει μόνο σε πειράματα ερευνών. Δηλαδή, στην καθημερινή ζωή, για μια συγκεκριμένη δραστηριότητα ποτέ δεν χρησιμοποιούμε μία μόνο από αυτές τις λειτουργίες. Για παράδειγμα, ας φανταστούμε ότι πρέπει να καταγράψουμε τα σημαντικά ραντεβού που έχουμε μέσα στην εβδομάδα. Σε αυτήν την περίπτωση θα χρησιμοποιήσουμε την προσοχή, διότι πρέπει να συγκεντρωθούμε σε αυτήν την δραστηριότητα απομονώνοντας άλλα ερεθίσματα του περιβάλλοντος που μπορούν να μας αποσπάσουν από αυτό το καθήκον (πχ κάποιος δίπλα μας που μιλάει για την πολιτική), θα χρησιμοποιήσουμε τη μνήμη (καθότι πρέπει να θυμηθούμε τα γεγονότα-ραντεβού για να τα καταγράψουμε) και επίσης θα χρησιμοποιήσουμε και τον λόγο στην καταγραφή μας. Grosso modo δηλαδή αυτές οι λειτουργίες του εγκεφάλου συνεργάζονται μεταξύ τους για να λειτουργήσουμε στην καθημερινή μας ζωή, γι'αυτό και η βλάβη σε μία από αυτές τις λειτουργίες επιφέρει διαταραχή και σε άλλες γνωστικές λειτουργίες.